به نقل از «فرارو»

مادر بودن در یونان باستان چگونه بود؟

تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۵۹۶۶۳

مردمان یونان باستان شاید روزی مشابه روز مادر امروزین در ایالات متحده و بریانیا را جشن نمی‌گرفتند تعطیلاتی که به ترتیب در آغاز قرن بیستم و در قرون وسطی آغاز شدند. با این وجود، آنان جشنواره‌هایی برای گرامیداشت جایگاه مادر داشتند که عمدتا بر "هرا" الهه همسری و تعهد به زندگی یا "سیبِل" ایزدبانوی زمین و مادر اعظم خدایان متمرکز بود اگرچه در اکثر مواقع زنان سهم بزرگی از کار را برای آن رویداد‌ها انجام می‌دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش فرارو به نقل از rahnamato، داستان‌هایی که از مادران واقعی و اسطوره‌ای باقی مانده به ما نشان می‌دهند که مادران تا چه اندازه مهم بوده اند. به لطف ارتباط آنان با چرخه زندگی زنان در یونان باستان هم نماد مرگ و میر و هم نیرویی برای انسان سازی قهرمانان محسوب می‌شدند.

آن چه ما از زندگی زنان در یونان باستان می‌دانیم به طور کلی خوب نیست. به گفته "هزیود" شاعر یونانی و سراینده مشهورترین منظومه "تبارنامه خدایان" که معمولا به حدود ۷۰۰ سال پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد تصور می‌شد که ازدواج زنان با مردان مسن "چهار یا پنج سال پس از بلوغ" عمل خوبی بوده است. سنت‌های فلسفی و پزشکی آن زمان زنان را پست‌تر قلمداد کرده و آنان را صرفا با توانایی شان در زایمان تعریف کرده بودند اگرچه تصور رایج این بود که منی مردان حاوی همه آن چه جنین به آن نیاز دارد می‌باشد.

شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند زندگی پس از ازدواج در یونان باستان چگونه بوده است. برخی گزارش‌ها به طور متوسط ۶ نوزاد متولد شده توسط هر زن را تخمین زده اند و تنها ۴۰ درصد از نوزادان احتمالا تا سن ازدواج زنده می‌ماندند اگرچه تخمین‌ها در مورد مرگ و میر نوزادان متفاوت است. اکثر مورخان بر سر این موضوع اجماع نظر دارند که از دست دادن نوزاد در دوران باستان به قدری رایج بوده که برای مردمان آن دوره نه تنها تعجب آور نبود بلکه رویدادی قابل انتظار محسوب می‌شد.

اطلاعات مربوط به مرگ و میر مادران به همان اندازه مبهم است اگرچه داده‌های جمعیت شناختی نشان می‌دهند که در مواقعی بیش از ۳۰ درصد از مادران به دلیل عوارض مربوط به زایمان جان خود را از دست داده بودند.

با این وجود، شواهد مستند جمع آوری شده‌ای از کتبیه‌های دوران یونان باستان در این باره وجود دارند. پراکسو ۲۱ ساله همسر تئوکریتوس هنگام زایمان جان اش را از دست داد و یک کودک ۳ ساله را پشت سر گذاشت. کائینیس به دلیل زایمان طولانی در ۲۰ سالگی درگذشت. پلائوتا در ۲۰ سالگی پس از دومین زایمان اش درگذشت، اما طبق داده‌های به دست آمده از سنگ قبرش شهرت او "به اندازه غم و اندوه بی پایان شوهر عزیزش ادامه دارد".

معمولا گفته می‌شود که مردان دوران یونان باستان زمان زیادی را با کودکان بسیار خردسال نمی‌گذراندند چرا که تعداد زیادی از آن کودکان در سنین پایین فوت می‌کردند. برخی از آداب و رسوم آن دوران ممکن است پاسخی به بی ثباتی دوران اولیه زندگی بوده باشد مانند برگزاری مراسم نامگذاری فرزند تنها در روز دهم پس از تولد یا ثبت رسمی فرزند به عنوان عضوی از خانواده پدر در سالگرد تولد یک سالگی.

علیرغم آن که تصور عمومی آن است که در شعر حماسی مردان خشن قهرمانان داستان و زنان قربانی هستند جنبه‌هایی نادیده گرفته می‌شود که در آن زنان به ویژه مادران برای دنیای شعر و اسطوره یونانی حیاتی بودند.

یونان باستان ژانر کاملی از شعر را برای فهرستی از افراد و داستان‌های آنان داشت و به بیان داستان خانواده‌های قهرمان بر اساس نام عروس‌ها و مادران اختصاص یافته بود که خود به ارائه چهره‌ای انسانی از قهرمانان به مخاطبان خود کمک می‌کرد. برای مثال، اُدیسه در طول سفری به جهان اموات از این سنت استفاده می‌کند و داستان تمام مادران قهرمانی را که در میان مردگان ملاقات کرده تعریف کرده و مادر خود را به عنوان یکی از اولین‌ها فهرست می‌کند. او در طول دیدار کوتاه خود برای صحبت با مردگان متوجه می‌شود که "آنتیکلیا" مادرش به دلیل غیبت طولانی مدت او و دل شکستگی بر اثر این موضوع فوت کرده است. ادیسه در طول حماسه بخش عمده وقت خود را صرف تلاش برای رسیدن به خانه پنلوپه همسرش می‌کند که همزمان مادر محافظ تلماخوس پسرشان نیز می‌باشد.

در حماسه ایلیاد "تتیس" مادر آشیل جنگجوی قدرتمند زمانی که آگاممنون رهبر یونانیان او را بی حرمت می‌کند از طرف او به زئوس متوسل می‌شود. هنگامی که آن مبارز تقریبا شکست ناپذیر به رویارویی با هکتور می‌رود تتیس از زندگی کوتاه خود که به پایان خود نزدیک شده اظهار افسوس می‌کند.

در سرتاسر داستان‌های جنگ و افتخار در "ایلیاد" مادران به شنوندگان داستان پیامد‌های واقعی جنگ را یادآوری می‌کنند. در یک لحظه از دستگیری هکتور شاهزاده تروا منتظر رویارویی با آشیل و مرگ احتمالی است. در آن زمان "هکابه" مادر هکتور روی دیوار‌های شهر می‌ایستد و با التماس از پسرش می‌خواهد که مراقبتی که از او دریافت کرده را به خاطر آورد و برای محافظت از او در شهر باقی بماند.

در صحنه غم انگیز دیگری "آندروماخه" همسر هکتور از مرگ شوهرش مطلع می‌شود. او از رنج‌های آینده پسرشان به عنوان یک فرزند یتیم ابراز تاسف می‌کند و از نشستن بر سر میز مردان دیگر محروم می‌شود و در وضعیتی سرگردان و همراه با گدایی کردن رها می‌شود. این لحظه حتی برای مخاطبان باستانی که سرنوشت "آستواناکس" پسر هکتور و آندروماخه را می‌دانستند نیز ناراحت کننده بود: پس از سقوط تروا به دست یونانیان آستواناکس از دیوار‌های شهر به پایین پرتاب شد.

مادران قهرمان به یونانیان باستان کمک کردند تا خود را تعریف کنند و جایگاه شان را در جهان درک نمایند. آنان معنای کار و فداکاری را به شنوندگان یادآوری می‌کردند.

برخی از واژگان به کار برده شده توسط نمایشنامه نویسان باستانی تا به امروز آموزنده باقی مانده اند. سوفوکل تراژدی نویس یونان باستان در قطعه ۶۸۵ ادعا می‌کند که "کودکان لنگر زندگی یک مادر هستند". "اوریپید" شاعر و نمایش نامه نویس یونان باستان در قطعه ۳۵۸ می‌نویسد:"ای فرزندان، مادر خود را دوست داشته باشید هیچ عشقی شیرین‌تر از این وجود ندارد".

منبع: فرارو

کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت موبایل یونان باستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۵۹۶۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«گردشگری دریایی» فقط یک وعده در روز خلیج فارس بود!

خبرگزاری مهر_ گره جامعه؛ طول مرز آبی کشور ایران با خلیج فارس، با احتساب جزایر در حدود ۱۸۰۰ کیلومتر و بدون احتساب جزایر در حدود ۱۴۰۰ کیلومتر است. بوشهر، هرمزگان، خوزستان و سیستان و بلوچستان استان‌های ایران هستند که در حاشیه خلیج فارس واقع شده‌اند.

همچنین بیش از ۴۰ جزیره ایرانی خلیج فارس در حوزه سیاسی سه استان بوشهر، خوزستان و هرمزگان قرار دارند که بیش از نیمی از آن غیرمسکونی هستند. ایران یک جزیره کوچک غیرمسکونی نیز در منتهی الیه دریای عمان و نزدیک به مرز پاکستان دارد.

این ظرفیت آبی در خلیج فارس را هیچیک از کشورهای دیگر ندارند. ولی ایران هنوز نتوانسته آنطور که باید از این ظرفیت استفاده کند. در ادوار مختلف مسئولان وعده‌هایی در این خصوص داده بودند اما هیچیک هنوز اجرایی نشده است.

در این گزارش به بهانه دهم اردیبهشت ماه که در تقویم رسمی کشور همزمان با خروج پرتغالی‌ها از ایران و اثبات حاکمیت ایران بر خلیج فارس به نام روز ملی خلیج فارس ثبت شد؛ قرار است به برخی از این اقدامات، وعده‌ها و ظرفیت‌ها پرداخته شود. از جمله اینکه قرار بود گردشگری خلیج فارس رونق پیدا کند. حتی سواحل مکران که طرح مفصلی برای آن نوشته شد تا چابهار و استان سیستان و بلوچستان نیز از آن منتفع شوند اما اتفاقی رخ نداد.

هر ساله روز دهم اردیبهشت ماه تا یکی دو روز قبل و بعد از آن همایش‌های متعددی درباره خلیج فارس برگزار می‌شود امسال هم چندین و چند برنامه در تهران و استان‌های همجوار خلیج فارس برگزار شد که ولی صحبت‌هایی که در این همایش‌ها انجام می‌شود معمولاً پیگیری نخواهند شد.

امروز نشست «باستان‌شناسی خلیج‌فارس» همزمان با روز ملی خلیج‌فارس به همت پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با همکاری سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح برگزار می‌شود.

در این نشست درباره «چگاسفلی، سندی روشن بر پیشینه تمدنی دریای پارس»، پژوهش‌های باستان‌شناسی در شبه جزیره بوشهر، «کاوش‌های باستان‌شناسی گورستان شغاب- شبه جزیره بوشهر»، راهبرد نظامی اشکانیان در تسلط و نظارت بر خلیج‌فارس، «جایگاه بندر باستانی سیراف در مبادلات فرهنگی ایران و چین از پایان دوره ساسانی تا آغاز دوران اسلامی» و «مطالعات باستان‌شناسی زیرآب در خلیج فارس» صحبت خواهد شد.

همایش‌هایی در راستای خلیج فارس

چنین همایشهایی هر ساله برگزار می‌شود و باستان شناسان زیادی هم هستند که درباره خلیج فارس، نام و آثار باستانی آن مقاله نوشته‌اند. ولی جملگی گلایه دارند که هنوز آن طور که شایسته نام خلیج فارس است کار نشده است. حتی همین اواخر سرپرست هیات کاوش بندر سیراف به نام محمد اسماعیل اسمعیلی جلودار گفت که کاوش‌های باستان‌شناختی کشورهای حاشیه خلیج فارس رشد و شتاب بسیار بیشتری در مقایسه با ایران دارد. این درحالی است که موج تخریب آثار تاریخی خلیج فارس سرعت گرفته و بخش بزرگی از عرصه بندر سیراف هم نابود شده است.

از سوی دیگر باستان شناسی زیر آب در بسیاری از این جزایر و حتی حاشیه خلیج فارس در استان‌های همجوار نیز انجام نشده است چون اعتبارات و فصل‌های متعددی برای کاوش نیاز دارد این همان موضوعی است که توفیقیان بارها و بارها روی آن تاکید داشته است.

یکی از وعده‌ها را علی اصغر مونسان اولین وزیر میراث فرهنگی در سفرش به استان بوشهر داد از جمله اینکه پرونده بندر سیراب برای قرارگیری در فهرست میراث جهانی در حال تهیه است. یکی دیگر از وعده‌ها مرمت و احیای عمارت حاج رئیس در استان بوشهر بود که سه سال برای آن اقدامی نشد تا اینکه امسال مدیرعامل صندوق احیا و بهره برداری از بناهای تاریخی اعلام کرد که قصد دارند تا این عمارت را مرمت کنند.

موضوع دیگر رونق گردشگری و ایجاد کمپ در روستای بنود عسلویه بود. مونسان در این ارتباط گفته بود که با ایجاد کمپ می‌توان کمک کرد تا ارائه کیفیت خدمات به گردشگران بیشتر شود و این ساحل این قابلیت را داراست.

وی با تاکید بر حمایت از توسعه زیرساخت‌های گردشگری در روستای بنود اضافه کرد: ما آمادگی ارائه مجوز برای ایجاد بوم‌گردی در این روستا را داریم، همچنین کمک می‌کنیم در کنار استانداری بوشهر که زمینه رونق گردشگری در این نقطه بیشتر و بهتر شود.

همچنان استفاده از گردشگری دریایی به گردش دو سه ساعته قایق‌های تفریحی ختم می‌شود

موضوع جالب‌تر این بود که مونسان گفته بود خلیج فارس میراث ملموس و ناملموس زیادی دارد اما در دوره او اقدامی برای جمع آوری میراث ناملموس این حوزه انجام نشد.

با وجود آنکه مونسان سفرهای متعدد دیگری هم به استان‌های خوزستان، سیستان و بلوچستان و هرمزگان داشت اما کار ویژه ای که بتواند در حوزه سواحل مکران یا استفاده از ظرفیت گردشگری دریایی صورت گیرد، انجام نشد و همچنان استفاده از گردشگری دریایی به گردش دو سه ساعته قایق‌های تفریحی ختم می‌شود.

عزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی سفرهای کمی در طول دوران وزارتش به استان‌های جنوبی داشته است به خصوص استان سیستان و بلوچستان که تنها یک سفر کوتاه به چابهار کرده است.

وی زمانی هم که به جزیره هرمز رفت اعلام کرد که می‌بایستی گردشگری دریایی در خلیج فارس و خصوصاً در جزایر از جمله جزیره هرمز تقویت شود تا بتوان با تکیه بر این مورد مسائل اقتصادی و اشتغال مردم را نیز تامین کرد.

ضرغامی معتقد است که یکی از جذاب ترین حوزه‌های گردشگری قطعاً گردشگری دریایی است که خوشبختانه هرمزگان با دارا بودن یک نوار ساحلی قابل توجه می‌تواند در این حوزه فعال شود.

وزیر میراث فرهنگی به این موضوع هم اشاره‌ای داشت که اگر مجموعه گردشگری دریایی راه اندازی شود، باعث ایجاد اشتغال جوانان بومی این منطقه خواهد شد. همچنین کشتی‌های تفریحی و گردشگری باید در دریا فعال باشد و مردم برای تفریح از همه جای کشور به هرمزگان سفر کنند.

بوم ایرانی محروم از خلیج فارس!

در جریان همین وعده‌ها بود که بخش خصوصی برای راه اندازی گردشگری دریایی و استفاده از کشتی‌های سنتی پیگیری‌های زیادی کرد اما نتوانست بوم ایرانی را به داخل خلیج فارس بیاورد و تنها توانست محدوده‌ای کوتاه را برای مدت زمان اندکی پیمایش کند.

مناطق آزاد که بخش مهمی از فعالیت‌های آن در مناطقی مانند چابهار، کیش، قشم و اروند با خلیج فارس گره خورده است نیز بی نصیب از این وعده‌های ناتمام نبوده است. با این وجود در حال حاضر قرار است شرکت‌های خصوصی اقداماتی را انجام دهند و برخی از آنها در حوزه استفاده از راه‌های دریایی بین المللی دوباره فعال خواهند شد تا گردشگری بین کشورها را از طریق خلیج فارس رقم بزنند. شاید بخش خصوصی بتواند در صورتی که به صرفه باشد، بخشی از این وعده‌ها را تحقق ببخشد.

از طرفی استفاده از جزایر ایرانی نیز همچنان ظرفیتی مغفول مانده است. جزایری که برخی از آنها برای بسیاری از ایرانی‌ها ناشناخته است چون یا معرفی درستی نشده‌اند یا هنوز امکانات لازم را برای پذیرش گردشگر ندارند برخی دیگر نیز برای ورود سختگیری‌هایی می‌کنند به همین دلیل هنوز خیلی از ایرانی‌ها تعدادی از این جزایر را به عنوان جزایر ایرانی خلیج فارس نمی‌شناسند.

در این باره، اکبر سهیلی از کارشناسان گردشگری استان هرمزگان به خبرنگار مهر گفت: خلیج فارس تنها یک نام و یک روز است هر زمانی که بخواهند ایران را اذیت کنند از نام‌های جعلی برای آن بهره می‌برند و هر زمان ایرانی‌ها بخواهند بگویند ما چقدر اقتدار داریم از این عنوان استفاده می‌کنند اما به واقع خلیج فارس از نام و از روزش چه بهره‌ای برده است. تنها اقدامی که می‌شود این است که هر دستگاهی به صورت موظف باید یک برنامه برای این روز داشته باشد تا بتواند بگوید کاری کرده است اما اگر هزینه این همایش‌ها و زمانی که برای برگزاری آن گذاشته شده، صرف معیشت مردم خلیج فارس شود، اتفاق بهتری است.

وی گفت: کشورهای دیگر درصدد هستند تا از این ظرفیت بیشترین بهره را ببرند. در کشورهای قطر، امارات ببنید که چطور از ظرفیت آبی استفاده می‌کنند. آن وقت ما یک جزیره ابوموسی داریم که باید برای رفتن به آن مجوز از استانداری بگیریم!

کد خبر 6091986 فاطمه کریمی